നല്ല വ്യക്തികളെക്കുറിച്ച് അമെരിക്കൻ എഴുത്തുകാരനായ ഏണസ്റ്റ് ഹെമിംഗ്‌വേ പറഞ്ഞത് ഓർക്കുകയാണ്: "നല്ലയാളുകൾക്ക് ഒരു പ്രത്യേക സൗന്ദര്യമുണ്ട്. അവർ സാഹസികരായിരിക്കും. അവർ സത്യം പറയുന്ന ശീലമുള്ളവരാണ്. അവർ ത്യാഗം ചെയ്യും. എന്നാൽ അവരുടെ മേന്മകൾ അവരെ വഴങ്ങുന്ന സ്വഭാവമുള്ളവരാക്കും. അവർക്ക് പലപ്പോഴും മുറിവേൽക്കേണ്ടി വരുന്നു. അങ്ങനെ അവർ പ്രതിസന്ധികളെ നേരിടുന്നു' (എ ഫെയർ വെൽ ടു ആംസ്').
മലയാള പത്രപ്രവർത്തന ചരിത്രത്തിൽ ആരെയും ആകർഷിക്കുന്ന വ്യക്തിത്വമായി ഇന്നും നിറഞ്ഞു നിൽക്കുകയാണ് ആർ. ഗോപീകൃഷ്ണൻ (ഗോപി സാർ). കഴിഞ്ഞവർഷം ഇതേദിവസം അദേഹം വിടവാങ്ങുമ്പോൾ "മെട്രൊ വാർത്ത'യുടെ ചീഫ് എഡിറ്ററായിരുന്നു. അതിനു മുമ്പ് മംഗളം, കേരള കൗമുദി എന്നിവിടങ്ങളിൽ ഡെപ്യൂട്ടി എഡിറ്ററായിരുന്നിട്ടുണ്ട്.
മനസു കൊണ്ട് തലകുനിക്കാതെ അദ്ദേഹവുമായി ഇടപെടനാകില്ല. ഉൽകൃഷ്ടമായ വ്യക്തിത്വഘടനയും ആദർശപരമായ കാഴ്ചപ്പാടുമായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിലേക്ക് ആകർഷിക്കുന്ന ഘടകങ്ങൾ. അദ്ദേഹം തൊഴിലിൽ എപ്പോഴും റിസ്ക് എടുക്കുമായിരുന്നു. ഗതാനുഗതികത്വം ഇഷ്ടമല്ലായിരുന്നു. താൻ എവിടെ പ്രവർത്തിക്കുന്നുവോ അവിടം മികവുറ്റതാക്കണം എന്നായിരുന്നു ചിന്ത. നിസ്വാർഥവും ശുദ്ധവും സ്നേഹത്തിനു ക്ഷാമമില്ലാത്തതുമായ ആ ഔദ്യോഗിക ജീവിതം മാന്യതയാൽ സൗമ്യമായിരുന്നു.
ഗോപി സാർ പറഞ്ഞതെല്ലാം സത്യമായിരുന്നു. വ്യക്തിപരമായോ തൊഴിൽപരമായോ ഇടപെടുന്ന ഒരു ഘട്ടത്തിലും അദ്ദേഹം കള്ളം പറഞ്ഞതായി അനുഭവമില്ല. എന്താണോ പറയുന്നത് അത് നടപ്പാക്കിയിരിക്കും. ഇങ്ങനെയുള്ള വ്യക്തികൾ സ്വഭാവദൃഢതയുള്ളവരായിരിക്കും. ത്യജിക്കുന്നത് പൊതുമനസുള്ളവരുടെ ഒരു പ്രത്യേകതയാണ്. എത്രയോ വലിയ അവസരങ്ങൾ, നേട്ടങ്ങൾ അദ്ദേഹം വേണ്ടെന്നുവച്ചു. എന്നാൽ തൊഴിൽപരമായ ഉത്തരവാദിത്തം നിറവേറ്റുന്നതിൽ ഉണ്ടാകാറുള്ള തിരിച്ചടികൾ പോലും പ്രവൃത്തിയിലെ ശുദ്ധിയിൽ നിന്നു പിന്തിരിപ്പിച്ചില്ല. അതിൽ നിന്നുള്ള മുറിവുകൾക്ക് ഒരു സുഖമുണ്ട്. ഗോപി സാർ അതും ആസ്വദിച്ചിരുന്നു.
മൂല്യങ്ങളിൽ ഉറച്ച്
പക്വമായ ഒരാദർശ മനസാണ് ഗോപി സാറിനുണ്ടായിരുന്നത്. അത് ആർജിക്കുന്നതിലാണ് മഹത്വം. എല്ലാറ്റിന്‍റെയും നന്മയും ശുദ്ധിയും ഉൾക്കൊള്ളാൻ കഴിയുന്നവർക്ക് മാത്രമേ ഇതിനുള്ള ക്ഷമ കിട്ടൂ. കേവലം വ്യക്തിയായിരിക്കുന്നവർക്ക് അനാവശ്യമായ ഇഷ്ടാനിഷ്ടങ്ങൾ ധാരാളമുണ്ടാകും. അതെല്ലാം അവർ തൊഴിലിടങ്ങളിൽ പ്രകടമാക്കുകയും ചെയ്യും. ഗോപി സാർ അങ്ങനെയായിരുന്നില്ല. പരസ്പരം പൊരുത്തമുള്ള ചിന്ത പ്രധാനമാണ്, ധാരാളം പ്രൊഫഷണലുകളെ നയിക്കുന്ന ഒരാളിനു പ്രത്യേകിച്ചും. മൂല്യങ്ങളിലുള്ള സ്ഥിരതയാണ് അതിൽ പ്രധാനം. ഗോപി സാർ അതിന് ഏറ്റവും നല്ല ഉദാഹരണമാണ്. ബാഹ്യമായ പരിഗണനകൾക്കപ്പുറത്ത് എല്ലാത്തിനെയും മൂല്യപരമായി തന്നിലേക്ക് വലിച്ചടുപ്പിക്കുകയാണ് അദ്ദേഹം ചെയ്തത്. അപ്പോഴാണ് നേതൃത്വ ഗുണം നാമറിയുന്നത്.
ഏതൊരു രംഗത്തും സ്ഥിരമായി പ്രവർത്തിക്കണമെങ്കിൽ നേതൃഗുണം വേണം. ഇത് പക്ഷേ, വ്യക്തിതാത്പര്യങ്ങളെ മറികടന്ന് കൂട്ടായ വിജയത്തെ മുന്നിൽ കാണുന്നവരുടെ സവിശേഷതയാണ്. ഒരു പത്രത്തിന്‍റെ നിർമാണത്തിന്‍റെ എല്ലാ ഘട്ടങ്ങളെക്കുറിച്ചും അറിവുള്ള എഡിറ്റർമാർ വളരെ വളരെ കുറവാണ്. 10 പേജുള്ള ഒരു പത്രം 50,000 കോപ്പി അച്ചടിക്കണമെങ്കിൽ അതിനു എത്ര അളവ് ന്യൂസ് പ്രിന്‍റ് വേണമെന്ന് അറിയാവുന്ന ഒരു എഡിറ്ററായിരുന്നു ഗോപി സാർ. വാർത്തകൾ എങ്ങനെ പത്രത്തിൽ സംവിധാനം ചെയ്യണം, അതിന്‍റെ ഭാഷ എന്തായിരിക്കണം തുടങ്ങിയ കാര്യങ്ങളിൽ അദ്ദേഹത്തിനു വ്യക്തമായ ധാരണയുണ്ടായിരുന്നു. ഒരു സമ്പൂർണ എഡിറ്ററായിരുന്നു അദ്ദേഹം - ഒരു കംപ്ലീറ്റ് എഡിറ്റർ.
കേരളത്തിലെ ഒന്നാന്തരം സ്പോർട്സ് ലേഖകനായിരുന്ന ഗോപി സാർ "ടൈ ബ്രേക്ക് ' എന്ന പേരിൽ ഒരു കോളം മംഗളം പത്രത്തിൽ എഴുതിയിരുന്നു. സാധാരണ പത്രഭാഷയ്ക്കുപരി സൗന്ദര്യമുള്ള ഒരു എഴുത്തായിരുന്നു അത്. അതുപോലെയാണ് രാഷ്‌ട്രീയ സംഭവങ്ങളിലുള്ള അറിവ്. തത്സമയം വാർത്തകൾ ശേഖരിക്കാനും അതിനെ വിശകലനം ചെയ്യാനും വായനക്കാർക്ക് ആവശ്യമുള്ളതു മാത്രം അതിൽ നിന്ന് വേർതിരിച്ചെടുത്ത് പ്രസിദ്ധീകരിക്കാനുമുള്ള മികവ് പ്രശംസനീയമാണ്. കെ. കരുണാകരൻ, കെ.ആർ. ഗൗരിയമ്മ തുടങ്ങിയവരുമായി ഗോപി സാർ ചെയ്ത അഭിമുഖങ്ങൾ ഓരോ കാലത്തും അദ്ദേഹം എത്ര സമകാലികനായിരുന്നുവെന്നും രാഷ്‌ട്രീയ അന്തർനാടകങ്ങളെ നിഷ്പക്ഷമായ ബുദ്ധിയുപയോഗിച്ച് എങ്ങനെ മനസിലാക്കുന്നുവെന്നും കാണിച്ചുതരുന്നു. അദ്ദേഹം ഒരുകാലത്ത് രാഷ്‌ട്രീയ ലേഖനങ്ങൾ എഴുതിയിരുന്നു. ആദ്യം മംഗളത്തിലും പിന്നീട് കലാകൗമുദിയിലും.
രാഷ്‌ട്രീയ, സാമൂഹ്യപ്രശ്നങ്ങളെപ്പറ്റി ഞാൻ ഗോപി സാറുമായി ഫോണിൽ ധാരാളം സംസാരിച്ചിട്ടുണ്ട്. സംസ്ഥാന കോൺഗ്രസിലെ അധികാര മാറ്റവും ഉമ്മൻ ചാണ്ടിയുടെ രോഗവുമെല്ലാം ചർച്ച ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ഉമ്മൻ ചാണ്ടിയുടെ രോഗത്തെക്കുറിച്ച് വളരെ സങ്കടത്തോടെയാണ് അദ്ദേഹം സംസാരിച്ചത്. ഉമ്മൻ ചാണ്ടിക്ക് രോഗം വന്നില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ പത്രവായനക്കാർക്ക് ആവേശം പകരുന്ന പല മാറ്റങ്ങളും കോൺഗ്രസിൽ സംഭവിക്കുമായിരുന്നുവെന്ന് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞതോർക്കുന്നു.
അതുപോലെ സോഷ്യൽ മീഡിയ രംഗത്തും ബ്ലോഗ്, യൂട്യൂബ്, വിക്കിപീഡിയ തുടങ്ങിയ ഓൺലൈൻ വാർത്താ, ഉള്ളടക്ക ഇടനാഴികളിൽ എന്തു സംഭവിക്കുന്നുവെന്ന് അദ്ദേഹം നിരീക്ഷിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. മഹാനായ ഇന്ത്യൻ ചലച്ചിത്രസംവിധായകൻ സത്യജിത് റായിയുടെ (1921-1992) ജന്മശതാബ്ദിയെക്കുറിച്ച് ഓർമിപ്പിച്ചത് ഗോപി സാറാണ്. ആ പ്രചോദനത്തിലാണ് റായിയുടെ "പഥേർ പാഞ്ചാലി' എന്ന വിഖ്യാതസിനിമയുടെ 65 വർഷം എന്ന വിഷയത്തിൽ ഞാൻ ലേഖനം എഴുതി "അക്ഷരജാലക'ത്തിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്.
അറിവ് ഒരു തൃഷ്ണ
"മംഗള'ത്തിൽ ജോലി ചെയ്യുന്ന അവസരത്തിൽ രാത്രി എട്ടര മണിയായിക്കാണും, ഗോപി സാർ എന്നെ അടുത്തേക്ക് വിളിച്ചു. ഞാൻ ചെന്നപ്പോൾ അദ്ദേഹം ഒരു മുഖവുരയുമില്ലാതെ പറഞ്ഞു, എം.ടിക്ക് ജ്ഞാനപീഠം ലഭിച്ചിരിക്കയാണ്, ഒരു ലേഖനം ഉടനെ എഴുതിത്തരണം. ഞാൻ തത്കാലത്തേക്ക് മറ്റു ജോലികൾ മാറ്റി വച്ച് ഡസ്കിലിരുന്ന് അര മണിക്കുർ കൊണ്ട് ഒരു ലേഖനം എഴുതിക്കൊടുത്തു. അദ്ദേഹത്തിനു അത് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു; പറയുകയും ചെയ്തു. അത് എഡിറ്റോറിയൽ പേജിൽ പിറ്റേദിവസം വലിയ പ്രാധാന്യത്തോടെ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. അന്ന് പെട്ടെന്ന് ആ ലേഖനം എഴുതിക്കൊടുത്തതിനെപ്പറ്റി പിൽക്കാലത്ത് ചില സുഹൃത്തുക്കളോട് അദ്ദേഹം പലവട്ടം പറഞ്ഞതായി ഞാൻ അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഇതായിരുന്നു ഗോപി സാറിന്‍റെ പ്രത്യേകത. അദ്ദേഹം ഓരോന്നിലും മനസ് കൊടുത്തു പ്രവർത്തിക്കുകയായിരുന്നു. സൂക്ഷ്മമായ കണ്ടെത്തലും കൃത്യനിർവഹണവും വേഗത്തിലായിരുന്നു. കുമാരനാശാന്‍റെ 150ാം ജന്മദിനം പ്രമാണിച്ച് ഞാൻ മെട്രൊ വാർത്തയിൽ എഴുതിയ ഒരു ഫുൾ പേജ് ലേഖനവും (കവിതയുടെ ബുദ്ധശിരസ്) മഹാകവി അക്കിത്തം അന്തരിച്ചപ്പോൾ എഴുതിയ ലേഖനവും (കവിതയുടെ നതോന്നത) ഗോപി സാറിന്‍റെ പ്രേരണയിലായിരുന്നു.
തത്ത്വചിന്താപരവും പ്രചോദനാത്മകവുമായ പ്രഭാഷകരിൽ സാർ ഏറ്റവും ശ്രദ്ധയോടെ പിന്തുടർന്നത് മഹാത്രിയ, ജഗ്ഗി വാസുദേവ് (സദ്ഗുരു) എന്നിവരെയാണ്. യാദൃശ്ചികമായാണ് ഗോപി സാറുമായി മഹാത്രിയയെക്കുറിച്ച് സംസാരിച്ചത്. എന്നാൽ എന്നെ ആശ്ചര്യപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് അദേഹം മഹാത്രിയയുടെ ജീവചരിത്രത്തിന്‍റെ ഒരു സംഗ്രഹം തന്നെ നൽകി. അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ ആത്മീയ പ്രഭാഷണത്തെക്കുറിച്ചും അൽമാ മാറ്റർ എന്ന സ്ഥാപനത്തെക്കുറിച്ചും "ഹയർ ഡീപ്പർ ബിയോണ്ട് ' എന്ന വാർഷിക സമ്മേളനത്തെക്കുറിച്ചും ഇൻഫിനിറ്റി ഡോട്ട് കോമിനെക്കുറിച്ചും അദ്ദേഹം സംസാരിച്ചു. അറിവ് ഒരു തൃഷ്ണയായിരുന്നു. ജഗ്ഗി വാസുദേവിന്‍റെ (സദ്ഗുരു) ആശയപരമായ വ്യക്തതയെക്കുറിച്ചും പ്രാചീന ഗ്രന്ഥങ്ങളിലുള്ള പാണ്ഡിത്യത്തെക്കുറിച്ചും സാർ പറഞ്ഞതോർക്കുന്നു.
ഇതിനു പുറമെയാണ് സിനിമയിലും സാഹിത്യത്തിലുമുള്ള താത്പര്യം. വെറും താത്പര്യമല്ല, ഒരു എഡിറ്റർക്ക് വേണ്ട ആഴമുള്ള അറിവ് അദ്ദേഹത്തിനുണ്ടായിരുന്നു. ഒരിക്കൽ അദ്ദേഹം ചോദിച്ചു, നമ്മുടെ മമ്മൂട്ടിയെക്കുറിച്ച് എന്താണ് അഭിപ്രായം? ഞാൻ മമ്മൂട്ടിയുടെ വിധേയൻ, മതിലുകൾ, ഒരു വടക്കൻ വീരഗാഥ, ന്യൂഡൽഹി, ആവനാഴി, മൃഗയ തുടങ്ങിയ സിനിമകളെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞു. ഉടനെ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു, എന്നാൽ ഒരു ലേഖനം വേണം, മെട്രൊ വാർത്തയുടെ ഒരു സ്പെഷ്യൽ വരുന്നുണ്ട്, അതിൽ ചേർക്കാനാണ്. ആ ലേഖനം കവർ സ്റ്റോറിയായിട്ടാണ് സാർ അച്ചടിച്ചത്. ചലച്ചിത്ര മേഖലയിലെ ചലനങ്ങളെല്ലാം ഗോപി സാറിനു ഹൃദിസ്ഥമായിരുന്നു. ഒരിക്കൽ ഞാൻ ലിജോ ജോസ് പെല്ലിശേരിയുടെ "ജല്ലിക്കെട്ട് ' എന്ന സിനിമയെക്കുറിച്ച് "അക്ഷരജാലക'ത്തിൽ ദീർഘമായി എഴുതി. പിന്നീട് ആ സിനിമയ്ക്ക് സംസ്ഥാന അവാർഡ് ലഭിച്ചു. അപ്പോൾ അദ്ദേഹം എന്നെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു, ഹരികുമാർ എഴുതിയത് യഥാർഥമായി, അതിനാണ് അവാർഡ് എന്ന്. ആ ലേഖനം പുനഃപ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്നതിനെ കുറിച്ചായിരുന്നു സാർ ആവേശത്തോടെ പറഞ്ഞത്.
പാശ്ചാത്യ നവോത്ഥാനത്തിന്‍റെയും മാധ്യമ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്‍റെയും ആശയങ്ങൾ സ്വാംശീകരിച്ച ഗോപി സാർ മാറിയ കാലത്തിന്‍റെ പൊരുളുകൾക്കായി കാതോർത്തു. അദ്ദേഹം സത്യാത്മകതയുടെ വക്താവായിരുന്നു. അതുകൊണ്ടു തന്നെ മതേതരത്വം, സഹോദര്യം, സത്യം, സ്വാതന്ത്ര്യം എന്നീ മൂല്യങ്ങളിൽ നിന്ന് ഊർജം സ്വീകരിച്ചാണ് അദ്ദേഹം വളർന്നതും ജീവിച്ചതും. തത്സമയ റിപ്പോർട്ടുകളുടെയും 24 മണിക്കൂർ വാർത്താ സംപ്രേഷണത്തിന്‍റെയും മാധ്യമ വിസ്ഫോടനങ്ങളുടെയും കാലത്ത് വ്യക്തികൾക്ക് എത്രമാത്രം ശരിയായ വാർത്തകൾ കിട്ടുന്നു എന്ന വിഷയത്തിൽ അദ്ദേഹം ഉത്ക്കണ്ഠാകുലനായിരുന്നു.
വാർത്തകൾ പരിശോധിക്കാനോ, തെറ്റ് തിരുത്താനോ, ആഭ്യന്തരമായി ചർച്ച ചെയ്യാനോ സാധിക്കാത്ത വിധം അമിതവേഗത നമ്മുടെ മാധ്യമ ലോകത്തെ പിടിച്ചുലയ്ക്കുകയാണ്. അപ്പോഴും പ്രിന്‍റ് ചെയ്തു വരുന്ന വാർത്തയുടെ കൃത്യതയും സത്യസന്ധതയും പാകതയും മറ്റൊന്നിനും അവകാശപ്പെടാനാവില്ലെന്നാണ് ഗോപീകൃഷ്ണൻ വിശ്വസിച്ചത്. അത് സത്യവുമാണ്. വാർത്തയ്ക്ക് പിന്നിലുള്ള വ്യക്തികൾക്കല്ല, വാർത്തയ്ക്കാണ് പ്രാധാന്യമെന്നു വാദിച്ചു. ഒരു സമ്പൂർണ വാർത്താപത്രികയിലേക്കുള്ള ദൂരം അളക്കുന്നതിനു മനുഷ്യനും അവന്‍റെ സാഹോദര്യവും മാത്രമല്ല, കലയും മാനുഷികതയും ധർമവും അറിവും വേണമെന്ന നിലപാടിൽ അദ്ദേഹം വിട്ടുവീഴ്ച ചെയ്തില്ല.
ബഹുസ്വരത, സഹിഷ്ണുത
അതാണ് വായനക്കാർക്ക് വിശ്വാസയോഗ്യമാവുന്നത്. പത്രങ്ങൾ വാർത്തയെ സംവിധാനം ചെയ്യുന്ന രീതി, അതിന്‍റെ മുൻഗണനാ ക്രമങ്ങൾ, വിചിന്തനങ്ങൾ അവതരണങ്ങൾ, ബഹുസ്വരത, ഉത്തരവാദിത്വം, സഹിഷ്ണുത തുടങ്ങിയ പ്രമാണങ്ങൾ ഉപേക്ഷിക്കാൻ ഒരു ഘട്ടത്തിലും തയാറായില്ല. എന്നാൽ അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ സമകാലികരായ പലരും ഈ മൂല്യങ്ങളിൽ നിന്ന് പിൻവാങ്ങിയിരുന്നു.
പത്രം ഒരാദർശമാണ്; പത്രപ്രവർത്തകനാണ് അതിനു രക്തം പകരേണ്ടത്. പത്രപ്രവർത്തകന്‍റെ ജോലി പണമുണ്ടാക്കാനുള്ളതല്ല; അവൻ 24 മണിക്കൂറും പണിയെടുക്കുന്നത് പ്രഭാതത്തിൽ പുറത്തിറങ്ങുന്ന ഒരു പത്രത്തിന് വേണ്ടിയാണ്. അതിൽ ത്യാഗത്തിന്‍റെ ഒരോഹരിയുണ്ട്. സങ്കീർണമായ സംഘർഷങ്ങളും തിരിച്ചടികളും അതിൽ നേരിടേണ്ടി വരും. ഇതെല്ലാം സഹിക്കുമ്പോൾ മനസ് നഷ്ടപ്പെടാതെ നോക്കുന്നതിലായിരുന്നു ഗോപി സാറിന്‍റെ വിജയം. മെട്രൊ വാർത്തയെ മനോഹരമായ, സമഗ്രവും സുന്ദരവുമായ വാർത്താപത്രികയാക്കുന്നതിൽ ഗോപീകൃഷ്ണൻ ഉന്നതമായ നിലപാടെടുത്തു. അത് മൈത്രിയും സഹവർത്തിത്വവും സത്യാന്വേഷണവും പ്രധാനമായി കണ്ടതിന്‍റെ ഫലമാണ്.
""ഇത് എംബെഡഡ് ജേർണലിസത്തിന്‍റെ കാലമാണ്''- പ്രമുഖ ഫ്രഞ്ച് ഉത്തരാധുനിക ചിന്തകനും സൈദ്ധാന്തികനുമായ ഷാങ് ബോദ്രിയാർ പറഞ്ഞു, നമ്മുടേത് ഹൈപ്പർ റിയാലിറ്റിയുടെയും (അതിയാഥാർഥ്യം അഥവാ കൃത്രിമ യാഥാർഥ്യം) വ്യാജ വേഷത്തിന്‍റെയും കാലമാണെന്ന്. കംപ്യൂട്ടറിൽ സൗന്ദര്യവത്കരിച്ച ചരിത്രപുരുഷന്മാരെയാണ് നാമിപ്പോൾ കാണുന്നത്. അതുപോലെ യുദ്ധരംഗത്തെ വാർത്തകൾ മിലിട്ടറി യൂണിറ്റുകളാണ് നൽകുന്നത്. പത്രപ്രവർത്തകർ സൈനികർ നൽകുന്ന വാർത്തകളെ മാത്രം ആശ്രയിക്കുന്നു. അതാണ് മാധ്യമങ്ങളിൽ വരുന്നത്. യുദ്ധങ്ങളിൽ എന്തു സംഭവിച്ചുവെന്ന് ലോകത്തിനു അറിയില്ലെന്ന് ബോദ്രിയാർ അഭിപ്രായപ്പെടുന്നുണ്ട്. വാർത്തകൾ നൽകിയത് മിലിട്ടറി യൂണിറ്റുകളാണല്ലോ. ഇതാണ് എംബെഡഡ് ജേർണലിസം.
ഇതിൽ സത്യമെത്രയുണ്ട് ? ഇതിനെക്കുറിച്ച് ഗോപി സാർ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: "ഇറാഖ് യുദ്ധ കാലത്ത് അമെരിക്കൻ മിലിട്ടറി യൂണിറ്റുകൾ നൽകിയ വാർത്തകളാണ് ലോകത്ത് എവിടെയും അച്ചടിച്ചത്. മറ്റുള്ളവർ തരുന്ന വാർത്തകൾ കൊണ്ട് നമുക്ക് എത്രകാലം തൃപ്തിപ്പെടാൻ കഴിയും? വാർത്തയുടെ ഉറവിടം തന്നെ ഇല്ലാതാവുകയാണ്'. അതിയാഥാർഥ്യത്തിന്‍റെയും വ്യാജ വേഷങ്ങളുടെയും കാലത്ത് സാമൂഹ്യ ഉത്തരവാദിത്വവും മാനുഷികമായ വകതിരിവും കൈവിടാതെ പ്രവർത്തിക്കുകയാണ് ഭാവിയുടെ പത്രപ്രവർത്തകൻ നേരിടാൻ പോകുന്ന വെല്ലുവിളി. ഗോപി സാർ ഇത് തിരിച്ചറിഞ്ഞിരുന്നു.
ജീവിതസത്യം കണ്ടെത്തുന്നു
ഡയാന രാജകുമാരിയുടെ ജീവിതകഥ രചിച്ച ഗോപി സാറിന്‍റെ സാഹിത്യ തൃഷ്ണകൾ അവസാനിച്ചിരുന്നില്ല. ഡാൻ ബ്രൗൺ പരിഭാഷയ്ക്കുമപ്പുറത്ത് അത് "കടൽ പറഞ്ഞ കടങ്കഥ' എന്ന നീണ്ടകഥയിലേക്ക് വ്യാപിക്കുകയായിരുന്നു. കുറേക്കൂടി വലിയ നോവൽ എഴുതാൻ സാറിന്‍റെ മനസിൽ ചില പദ്ധതികളുണ്ടായിരുന്നു. "കടൽ പറഞ്ഞ കടങ്കഥ' എനിക്കാണ് സാർ ആദ്യം വായിക്കാൻ അയച്ചു തന്നത്. ഞാൻ അത് ആസ്വദിച്ചു വായിച്ചു. ഞങ്ങൾ ഫോണിലൂടെ ദീർഘനേരം അതിനെക്കുറിച്ച് സംസാരിച്ചു. ഈ കൃതിക്ക് ഒരു മിത്തിക്കൽ സ്വഭാവമാണുള്ളത്. ഇതിൽ താമര സ്വാമി ഒരു മിത്താണ്. അതേസമയം ഇത് കടലിന്‍റെ കഥയുമാണ്. പരമ്പരാഗത കടൽ കഥകളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി ആത്മാവിലേക്ക് നടത്തുന്ന അന്വേഷണമാണിത്. നമ്മുടെയുള്ളിലെ ഗുരുവിനെ കണ്ടെത്താനുള്ള ശ്രമം. അവബോധങ്ങളുടെ അന്തിമമായ പവിത്രതയാണ് ലക്ഷ്യം വയ്ക്കുന്നത്. എവിടെ നിന്നോ ഒരു ദിവസം ഗ്രാമത്തിലെത്തുന്ന ഗുരു പലർക്കും പലതാണ്. യാഥാർഥ്യത്തെക്കുറിച്ച് സുസ്ഥിരമായ ഒരഭിപ്രായമല്ല സാഹിത്യകാരനുള്ളത്. യാഥാർഥ്യം പലതായി വ്യാഖ്യാനിക്കപ്പെടുന്നിടത്താണ് ഗാർസിയ മാർകേസിന്‍റെ "ഹാൻഡ്സൊമെസ്റ്റ് ഡ്രൗണ്ട് മാൻ ഇൻ ദ് വേൾഡ്,' "എ വെരി ഓൾഡ് മാൻ വിത്ത് എനോർമസ് വിങ്സ്' തുടങ്ങിയ കഥകൾ ജീവിക്കുന്നത്.
കഥകൾ ഭാവനയിലാണുള്ളതെങ്കിലും അവിടെയും ജീവിതമുണ്ട്. ഗുരുവായി പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നത് ഒരു വ്യക്തിയായി തോന്നാമെങ്കിലും അത് അറിവിന്‍റെ ഭിന്നതലങ്ങളാണ് സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. മനുഷ്യവ്യക്തികൾ ഭിന്നതയിലാണുള്ളത്. രമ്യത ഒരവബോധമാണ്. അപ്പോഴും നാം ഭിന്നരാണ്.
ഗോപീകൃഷ്ണൻ എന്ന കഥാകൃത്തിന്‍റെ ആത്മസാക്ഷാത്കാരം അല്ലെങ്കിൽ സാർഥകമായ പരിപ്രേക്ഷ്യം എന്ന നിലയിൽ അവതരിപ്പിക്കുന്ന ഒരാശയം ഈ കഥയിലുണ്ട്: "ഈ മണ്ണിലിട്ട വിത്തുകൾ ഉറക്കം കഴിയുമ്പോൾ ഉണർന്നു തലപൊക്കും. ചോരയിലെഴുതിയതെല്ലാം താഴെയുണ്ട് മക്കളേ. വർഗീയത, ജാത്യഭിമാനം, വെറുപ്പ്, ശത്രുത, പക തുടങ്ങി എല്ലാം. നല്ല കാര്യങ്ങളെല്ലാം ഉയർന്ന് ആകാശത്തു തങ്ങി നിൽക്കും. ദൈവാധീനം, കാവൽ മാലാഖ, മലക്കുകൾ എന്നെല്ലാം പറയുന്നത് ഇതാണ് '.
മനുഷ്യജീവിതത്തിന്‍റെ അല്ലെങ്കിൽ അസ്തിത്വത്തിന്‍റെ രഹസ്യത്തിലേക്ക് കഥാകൃത്ത് പ്രവേശിക്കുന്നതാണ് നാം കാണുന്നത്. ഇത്രയും വ്യക്തമായി ജീവിതസത്യം മനസിലാക്കിത്തന്ന രചനകൾ കുറവാണ്. മനുഷ്യൻ പേറുന്ന അസംബന്ധവും യുക്തിരഹിതമായ ഉദ്വേഗങ്ങളും ദ്രവിച്ചു പോകുന്ന സന്ദർഭമാണിത്.
ഇംഗ്ലീഷ് ദാർശനിക കവി ജോൺ ഡൺ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: "ദൈവത്തിന് അനേകം പരിഭാഷകരുണ്ട്; ചിലത് പരിഭാഷപ്പെടുത്തുന്നത് കാലമാണ്, രോഗം മറ്റു ചിലത് പരിഭാഷപ്പെടുത്തുന്നു, യുദ്ധം ചിലത് പരിഭാഷപ്പെടുത്തുന്നു, നീതിയും ചിലതെല്ലാം പരിഭാഷപ്പെടുത്തുന്നു'.
കാലവും രോഗവും യുദ്ധവും നീതിയും പരിഭാഷകരാകുമ്പോൾ ജീവിതത്തിനു പല അടിത്തട്ടുകളും പ്രതലങ്ങളുമുള്ളതായി നമുക്ക് ബോധ്യപ്പെടുന്നു. വിവിധ അർഥങ്ങൾ ഗ്രഹിക്കാനാവുന്ന സന്ദർഭങ്ങൾ ഉണ്ടാകുന്നത് ഇങ്ങനെയാണ്. ഇവിടെ ഗോപീകൃഷ്ണൻ തന്‍റെ കഥയിലൂടെ ജീവിതത്തിന്‍റെ രഹസ്യത്തിനുള്ളിലേക്ക് ചെന്ന് ചിലതെല്ലാം പരിഭാഷപ്പെടുത്തുന്നു. അകമേ നിറയുന്ന സത്യമാണത്.
ഇന്ത്യൻ ഇംഗ്ലീഷ് കവിയും ഇലസ്ട്രേറ്റഡ് വീക്കിലിയുടെ എഡിറ്ററുമായിരുന്ന പ്രീതിഷ് നന്ദി പറഞ്ഞത് ഒരു എഡിറ്ററെ കിട്ടുക ഏറ്റവും പ്രയാസമായിരിക്കുമെന്നാണ്. നല്ല എഡിറ്റർക്ക് വലിയ ക്ഷാമമാണ്. അപൂർവ ജീവിയാണത്രേ എഡിറ്റർ. എന്നാൽ, മലയാളം സംഭാവന ചെയ്ത ഒരു നല്ല എഡിറ്ററായിരുന്നു ആർ. ഗോപീകൃഷ്ണൻ.
