കേ​ക​യ പു​ത്രി​യു​ടെ ഇ​ച്ഛാ​ഭം​ഗം

"ജ്ഞാ​ന​ദൃ​ഷ്ട്യാ ത​വ ധാ​നൈ​ക​ജാ​ത​യാ

ജ്ഞാ​ന​മൂ​ർ​ത്തേ സ​ക​ല​ത്തെ​യും ക​ണ്ടു ഞാ​ൻ'.

ഭ​ര​ദ്വാ​ജ വ​ച​ന​മാ​ണി​ത്. ഗു​ഹ​നോ​ടും മ​ന്ത്രി സു​മ​ന്ത്ര​രോ​ടും യാ​ത്ര പ​റ​ഞ്ഞ് മൂ​വ​ർ​സം​ഘം മു​നി​യെ​ക്ക​ണ്ട് വ​ന്ദി​ക്കാ​ൻ ആ​ശ്ര​ത്തി​ലെ​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണ്. ശ്രീ​രാ​മ​ച​ന്ദ്ര​ൻ എ​ന്തി​നാ​ണ് വ​ന​വാ​സ​ത്തി​നു പു​റ​പ്പെ​ട്ട​തെ​ന്നും അ​ദ്ദേ​ഹം ആ​രാ​ണെ​ന്നും ത​പോ​ബ​ല​ത്താ​ൽ ത​നി​ക്ക​റി​യാ​മെ​ന്നു​മാ​ണ് അ​തി​ഥി​സ്വീ​ക​ര​ണ​ത്തി​നു ശേ​ഷം മ​ഹ​ർ​ഷി പ​റ​യു​ന്ന​ത്. ഭ​ര​ദ്വാ​ജ​നെ​ന്നാ​ൽ പ്രാ​ണ​ൻ എ​ന്നു ക​ല്പ​ന.

മ​നോ​വൈ ഭ​ര​ദ്വാ​ജ ഋ​ഷി. വാ​ജം എ​ന്നാ​ൽ അ​ശ്വം.

ഈ ​പ​ദ​ത്തി​ന് രാ​ഷ്‌​ട്രം, പ്ര​ജ എ​ന്നീ അ​ർ​ഥ​ങ്ങ​ളു​മു​ണ്ട്. പ്ര​ജ​യെ ഭ​രി​ക്കു​ന്ന​ത് പ്രാ​ണ​നാ​ക​യാ​ൽ ഭ​ര​ത് + വാ​ജ് ഭ​ര​ദ്വാ​ജ​നാ​യി. അ​താ​യ​ത് നി​സീ​മ​മാ​യ ജ്ഞാ​ന​ത്തെ ഉ​ൾ​ക്കൊ​ള്ളു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ട് മ​ന​സും ഭ​ര​ദ്വാ​ജ​നാ​ണ്.

ഇ​പ്ര​കാ​ര​മു​ള്ള ഭ​ര​ദ്വാ​ജാ​ശ്ര​മ​ത്തി​ൽ രാ​ത്രി ക​ഴി​യ​വേ, വ​ന​വാ​സ​ക്കാ​ലം ആ​ശ്ര​മ​ത്തി​ൽ ചെ​ല​വി​ടാ​മെ​ന്ന മ​ഹ​ർ​ഷി​യു​ടെ ക്ഷ​ണ​ത്തി​നു​ത്ത​ര​മാ​യി ജ​ന​ങ്ങ​ൾ തേ​ടി​വ​രു​മെ​ന്ന​തി​നാ​ൽ ത​ങ്ങ​ൾ​ക്കു താ​മ​സി​ക്കാ​ൻ മ​റ്റൊ​രു ആ​ശ്ര​മ​സ്ഥാ​നം നി​ർ​ദ്ദേ​ശി​ച്ചു​ത​രാ​ൻ രാ​മ​ൻ അ​ഭ്യ​ർ​ഥി​ക്കു​ന്നു.

"ഇ​വി​ടെ നി​ന്ന് പ​ത്തു ക്രോ​ശം അ​ക​ലെ ചി​ത്ര​കൂ​ട​മെ​ന്നൊ​രു പു​ണ്യ​ഗി​രി​യു​ണ്ട്. ര​മ​ണീ​യ​വും വി​ജ​ന​വു​മാ​യ അ​വി​ടെ ഒ​ട്ടേ​റെ ഋ​ഷി​മാ​ർ ത​പ​സ​നു​ഷ്ഠി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട്. നി​ങ്ങ​ൾ​ക്കു പ​റ്റി​യ സ്ഥ​ല​മാ​ണ​ത് '.

മ​ഹ​ർ​ഷി​യു​ടെ വാ​ക്കു​ക​ൾ ശി​ര​സാ വ​ഹി​ച്ചു കൊ​ണ്ട് മൂ​വ​രും പി​റ്റേ​ന്നു പു​ല​ർ​ച്ചേ ത​ന്നെ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തോ​ടു യാ​ത്ര​പ​റ​ഞ്ഞ് ചി​ത്ര​കൂ​ടം ല​ക്ഷ്യ​മാ​ക്കി ന​ട​ന്നു. ചി​ത്ര​കൂ​ട​ത്തി​ലെ​ത്തി ധ​ർ​മ​വി​ത്താ​യ വാ​ല്മീ​കി മ​ഹ​ർ​ഷി​യെ പോ​യി​ക്ക​ണ്ട് ആ​ശി​ർ​വാ​ദം നേ​ടി. തു​ട​ർ​ന്ന് ല​ക്ഷ്മ​ണ കു​മാ​ര​ൻ മ​നോ​ഹ​ര​മാ​യൊ​രു പ​ർ​ണ​ശാ​ല തീ​ർ​ത്ത് വാ​സ്തു​ഹോ​മം ന​ട​ത്തി. ഭൂ​ത​ങ്ങ​ൾ​ക്കാ​യി വൈ​ശ്വ​ദേ​വം,

രൗ​ദ്രം, വൈ​ഷ്ണ​വം എ​ന്നീ ബ​ലി​ക​ളെ​ല്ലാം യ​ഥാ​വി​ധി ന​ട​ത്ത​പ്പെ​ട്ടു. നാ​നാ മൃ​ഗ​പ​ക്ഷി​ക​ൾ നി​റ​ഞ്ഞ​തും പൂ​മ​ര​ങ്ങ​ളാ​ൽ ശോ​ഭ​യേ​റി​യ​തു​മാ​യ ആ ​വ​ന ര​മ​ണീ​യ​ത​യി​ൽ അ​വ​ര​ങ്ങ​നെ സാ​മോ​ദം ക​ഴി​ഞ്ഞു.

എ​ന്നാ​ൽ അ​യോ​ധ്യ​യി​ലോ?

രാ​മ​ല​ക്ഷ്മ​ണ​ന്മാ​രും സീ​ത​യു​മി​ല്ലാ​ത്ത രാ​ജ​ധാ​നി​യും കോ​സ​ല​രാ​ജ്യ​വും ത​ന്നെ അ​ക്ഷ​രാ​ർ​ഥ​ത്തി​ൽ തേ​ങ്ങി​ക്ക​ഴി​യു​ന്നു. രാ​ജാ ദ​ശ​ര​ഥ​ൻ രാ​മ​നെ​പ്പ​റ്റി​യും ത​നി​ക്കു മു​മ്പു സം​ഭ​വി​ച്ച ശാ​പ​വൃ​ത്താ​ന്ത​വു​മൊ​ക്കെ പേ​ർ​ത്തും പേ​ർ​ത്തും പ​റ​ഞ്ഞു നി​ല​വി​ട്ടു​കേ​ഴു​ന്നു.

ഇ​ങ്ങ​നെ​യി​രി​ക്കെ ഒ​ടു​വി​ൽ,

"രാ​ജീ​വ​നേ​ത്ര​നെ ചി​ന്തി​ച്ചു​ചി​ന്തി​ച്ചു

രാ​ജാ ദ​ശ​ര​ഥ​ൻ പു​ക്കു സു​രാ​ല​യം" .

ക​ർ​മ​കാ​ണ്ഡ​ത്തി​ന് അ​റു​തി വ​രു​ത്താ​നെ​ന്ന പോ​ലെ പിം​ഗ​ള​കേ​ശി​നി​യാ​യ മൃ​തി​ക​ന്യ​ക ആ ​ജീ​വ​നെ കൂ​ട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു​പോ​യി. അ​ത​റി​ഞ്ഞ പ​ത്നി​മാ​രും സു​മ​ന്ത്ര​രാ​ദി മ​ന്ത്രി​വൃ​ന്ദ​വും പ്ര​ജ​ക​ളും വി​ലാ​പ​മു​യ​ർ​ത്തു​ന്നു. താ​പ​ത്തി​ൽ നി​ന്നും കൂ​ടു​ത​ൽ താ​പ​ത്തി​ലേ​ക്ക​വ​ർ എ​ടു​ത്തെ​റി​യ​പ്പെ​ട്ടു.

നാ​ലു പു​ത്ര​ന്മാ​രും സ​മീ​പ​ത്തി​ല്ലാ​തെ​യാ​ണ് ദ​ശ​ര​ഥ​ന്‍റെ അ​ന്ത്യം. വി​ലാ​പം​കേ​ട്ട് അ​ന്തഃ​പു​ര​ത്തി​ലെ​ത്തി​യ കു​ല​ഗു​രു വ​സി​ഷ്ഠ​ൻ മൃ​ത​ദേ​ഹം കേ​ടു​വ​രാ​തി​രി​ക്കാ​ൻ എ​ണ്ണ​ത്തോ​ണി​യി​ൽ കി​ട​ത്താ​ൻ നി​ർ​ദേ​ശി​ക്കു​ന്നു.

കാ​ല​താ​മ​സം വ​രാ​തെ ഭ​ര​ത​ശ​ത്രു​ഘ്ന​ന്മാ​രെ കേ​ക​യ​ത്തു ചെ​ന്നു കൂ​ട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു​വ​രാ​ൻ ഒ​രു സൈ​നി​ക​നെ അ​യ​ച്ചു. മി​ഥി​ലാ​ധി​പ​നെ വി​വ​ര​മ​റി​യി​ക്കാ​നു​ള്ള ഏ​ർ​പ്പാ​ടും ചെ​യ്തു. തു​ട​ർ​ന്ന്, കേ​ക​യ​ത്തു നി​ന്ന് അ​യോ​ധ്യ​യി​ലെ​ത്തി​യ ഭ​ര​ത​ശ​ത്രു​ഘ്ന​ന്മാ​രോ​ട് അ​മ്മ​മാ​ർ ത​ന്നെ​യാ​ണ് ദ​ശ​ര​ഥ വി​യോ​ഗ വാ​ർ​ത്ത അ​റി​യി​ക്കു​ന്ന​ത്. ദുഃ​ഖ​വാ​ർ​ത്ത​ക​ൾ അ​ങ്ങ​നെ മ​ക്ക​ളോ​ട് ക്ഷ​ണ​ത്തി​ൽ അ​റി​യി​ക്കാ​നാ​വി​ല്ല​ല്ലോ.

"ഖേ​ദ​മു​ണ്ട​ച്ഛ​നെ​ക്കാ​ണാ​ഞ്ഞെ​നി​ക്കു​ള്ളി​ൽ

താ​ത​നെ​വി​ടെ വ​സി​ക്കു​ന്നു മാ​താ​വേ'

അ​മ്മ​യെ കാ​ണാ​ൻ വ​ന്ന ഭ​ര​ത​കു​മാ​ര​ൻ കേ​ക​യ​ത്തെ വി​ശേ​ഷ​ങ്ങ​ൾ ആ​രാ​ഞ്ഞ​തി​ല​തി​നെ​ല്ലാം മ​റു​പ​ടി പ​റ​ഞ്ഞ​തി​നു ശേ​ഷം കൈ​കേ​യി​യോ​ട് കു​മാ​ര​ൻ ചോ​ദി​ക്ക​യാ​ണ്. അ​മ്മേ, അ​ച്ഛ​നെ​വി​ടെ​യെ​ന്ന്.

കൈ​കേ​യി​യാ​വ​ട്ടെ, ഭ​ര​ത​ന് സ​ന്തോ​ഷി​ക്കാ​നാ​യു​ള്ള വ​ക​യു​ണ്ടെ​ന്നും മ​റ്റും ചാ​ടു​വാ​ക്കു​ക​ൾ പ​റ​ഞ്ഞ​തി​നു ശേ​ഷം പി​താ​വി​ന്‍റെ മ​ര​ണം പു​ത്ര​നെ അ​റി​യി​ക്കു​ന്നു. കേ​ക​യ പു​ത്രി സു​ദ​ക്ഷി​ണ ത​ൻ​പ​ക്ഷ​ത്തെ സം​ര​ക്ഷി​ക്കാ​ൻ ശ്ര​മി​ക്കു​ന്നു​വെ​ങ്കി​ലും ഭ​ര​ത​ന് അ​തൊ​ന്നും സ്വീ​കാ​ര്യ​മാ​യി തോ​ന്നി​യി​ല്ല.

ഇ​വി​ടെ ഒ​ന്നു സൂ​ചി​പ്പി​ക്ക​ട്ടെ. കൈ​കേ​കി​യു​ടെ യ​ഥാ​ർ​ഥ നാ​മം വാ​ല്മീ​കി രാ​മാ​യ​ണ​ത്തി​ൽ പോ​ലും സ്പ​ഷ്ട​മ​ല്ല. മ​റ്റു സം​സ്കൃ​ത ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങ​ളി​ലെ സൂ​ച​ന​ക​ളി​ൽ നി​ന്നാ​ണ് കേ​ക​യ പു​ത്രി​യു​ടെ നാ​മ​ധേ​യം സു​ദ​ക്ഷി​ണ എ​ന്ന് ഉ​റ​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ത്.

"എ​ന്നെ​യും രാ​ജ്യ​വും രാ​മ​ന്‍റെ കൈ​യി​ലേ​ൽ​പ്പി​ക്കാ​തെ അ​ങ്ങ് എ​ങ്ങോ​ട്ടാ​ണ് പോ​യ​ത് ' എ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞ് ഭ​ര​ത​ൻ അ​തീ​വ ദുഃ​ഖ​ത്തോ​ടെ ദീ​ന​ദീ​നം ക​ര​യു​ന്നു. കൈ​കേ​യി അ​ഭി​ഷേ​ക​വി​ഘ്ന കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ തു​റ​ന്നു​പ​റ​യു​ന്നു. അ​തു​കേ​ട്ട് മോ​ഹാ​ല​സ്യ​പ്പെ​ട്ട് ഭ​ര​ത​ൻ നി​ല​ത്തു​വീ​ണു. അ​ർ​ധ​പ്ര​ജ്ഞ​നാ​യ ഭ​ര​ത​നോ​ട് താ​ൻ നേ​ടി​യെ​ടു​ത്ത വ​ര സാ​ഫ​ല്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചും, ഭ​ര​ത​നു വേ​ണ്ടി നേ​ടി​യെ​ടു​ത്ത അ​ധി​കാ​ര​ല​ബ്ധി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചും ഏ​റെ സ​ന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ പ​റ​യു​ന്ന കൈ​കേ​യി​യോ​ട് കോ​പാ​ക്രാ​ന്ത​നാ​യി പൊ​ട്ടി​ത്തെ​റി​ക്കു​ന്ന ഭ​ര​ത​നെ​യാ​ണ് നാം ​കാ​ണു​ന്ന​ത്. കൈ​കേ​യി സ്വ​പ്ന​ത്തി​ൽ​പ്പോ​ലും ഇ​ങ്ങ​നെ​യൊ​രു പ്ര​തി​ക​ര​ണം പ്ര​തീ​ക്ഷി​ച്ചി​രു​ന്നി​ല്ല.

"എ​നി​ക്കെ​ന്തി​ന് രാ​ജ്യം? അ​ച്ഛ​ൻ മ​രി​ച്ചു, ആ​ദ​ര​ണീ​യ​നാ​യ ജ്യേ​ഷ്ഠ​നെ​യും മാ​തൃ​തു​ല്യ​യാ​യ സീ​താ​ദേ​വി​യെ​യും ഞാ​ൻ ജീ​വ​നു​തു​ല്യം സ്നേ​ഹി​ക്കു​ന്ന ല​ക്ഷ്മ​ണ​നെ​യും നി​ങ്ങ​ൾ എ​ന്നി​ൽ നി​ന്നും അ​ക​റ്റി. നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ആ​ഗ്ര​ഹം ഒ​രി​ക്ക​ലും ഞാ​ൻ സാ​ധി​ച്ചു​ത​രി​ല്ല. ഞാ​ൻ ഇ​പ്പോ​ൾ​ത്ത​ന്നെ കാ​ട്ടി​ൽ​പ്പോ​യി കാ​ലി​ൽ വീ​ണ് ജ്യേ​ഷ്ഠ​നെ തി​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​വ​രും. ദീ​പ്ത​തേ​ജ​സാ​യ ജേ​ഷ്ഠ​ന്‍റെ നി​ഴ​ലാ​യി മാ​ത്ര​മേ എ​നി​ക്ക് ക​ഴി​യാ​നാ​ഗ്ര​ഹ​മു​ള്ളൂ. അ​മ്മ​യു​ടെ രൂ​പ​ത്തി​ൽ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ട ശ​ത്രു​വാ​ണ് നി​ങ്ങ​ൾ. ധ​ർ​മി​ഷ്ഠ​നും ശ്രീ​മാ​നു​മാ​യ രാ​ജാ അ​ശ്വ​പ​തി​യു​ടെ മ​ക​ളാ​ണോ നി​ങ്ങ​ൾ? നി​ങ്ങ​ളെ അ​മ്മ​യെ​ന്ന് വി​ളി​ക്കാ​ൻ​പോ​ലും ഞാ​ൻ അ​റ​യ്ക്കു​ന്നു'.

ദുഃ​ഖാ​കു​ല​നാ​ണെ​ങ്കി​ലും ഗു​ഹ​യി​ൽ കി​ട​ക്കു​ന്ന സിം​ഹ​ത്തെ​പ്പോ​ലെ ഭ​ര​ത​ൻ ഗ​ർ​ജി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. മ​ക​ന്‍റെ മു​ഖ​ത്തു നി​ന്നും ഇ​ത്ര​മേ​ൽ പ​രു​ഷ​വാ​ക്കു​ക​ൾ കേ​ൾ​ക്കേ​ണ്ടി വ​ന്ന ഭാ​ഗ്യ​ക്കേ​ട് ഇ​തി​ഹാ​സ​ങ്ങ​ളി​ൽ കൈ​കേ​യി​ക്കു മാ​ത്ര​മേ ഉ​ണ്ടാ​യി​ട്ടു​ള്ളു എ​ന്ന​തു​മി​പ്പോ​ൾ ഓ​ർ​മി​ക്ക​ണം. മ​ക​ന്‍റെ ന​ന്മ​യ്ക്കു വേ​ണ്ടി​യെ​ന്ന് ചി​ന്തി​ച്ച​ത്, ആ ​മ​ക​ൻ അ​മ്മ​യെ ശ​ത്രു​വാ​യി പ്ര​ഖ്യാ​പി​ക്കു​ന്നി​ട​ത്താ​ണ് എ​ത്തി​യ​ത്.

ഭ​ര​ത​ക്ഷോ​ഭം അ​വി​ടെ​യെ​ങ്ങും മാ​റ്റൊ​ലി കൊ​ള്ള​വേ കൗ​സ​ല്യ​യും സു​മി​ത്ര​യും ഭ​ര​ത​ന​ടു​ത്തേ​ക്ക് ചെ​ല്ലാ​നൊ​രു​ങ്ങി. ഭ​ര​ത​നാ​ക​ട്ടെ കൊ​ടു​ങ്കാ​റ്റു പോ​ലെ അ​മ്മ​യു​ടെ അ​രി​കി​ൽ​നി​ന്നും ഇ​റ​ങ്ങി കൗ​സ​ല്യാ മാ​താ​വി​ന​ടു​ത്തെ​ത്തി കാ​ൽ​ക്ക​ൽ വീ​ണ് വാ​വി​ട്ടു​ക​ര​ഞ്ഞു.

ദ​ശ​ര​ഥ മ​ഹാ​രാ​ജാ​വി​ന്‍റെ സം​സ്കാ​ര​ച്ച​ട​ങ്ങു​ക​ൾ​ക്കു ശേ​ഷം രാ​ജ്യ​ത്തി​ന് നാ​ഥ​നി​ല്ലാ​ത്ത അ​വ​സ്ഥ​യി​ൽ കു​ല​ഗു​രു​വി​ന്‍റെ​യും മ​ന്ത്രി​മു​ഖ്യ​രു​ടെ​യും അ​പേ​ക്ഷ​ക​ളെ​ല്ലാം വി​ന​യ​പൂ​ർ​വം നി​രാ​ക​രി​ച്ചു കൊ​ണ്ട് ഭ​ര​ത കു​മാ​ൻ ത​ന്‍റെ ആ​വ​ശ്യം അ​വ​ർ​ക്കു മു​ന്നി​ൽ അ​റി​യി​ച്ചു. അ​തു​പ്ര​കാ​രം ജ്യേ​ഷ്ഠ​നെ​യും സീ​താ മാ​താ​വി​നെ​യും ല​ക്ഷ്മ​ണ സ​ഹോ​ദ​ര​നെ​യും തി​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​വ​രാ​ൻ ആ​ളും അ​ക​മ്പ​ടി​യു​മാ​യി യാ​ത്ര ആ​രം​ഭി​ച്ചു. കൗ​സ​ല്യാ മാ​താ​വും സു​മി​ത്ര​യ്ക്കു​മൊ​പ്പം കു​റ്റ​ബോ​ധ​ത്താ​ൽ നീ​റു​ന്ന കൈ​കേ​യി​യും യാ​ത്രാ​സം​ഘ​ത്തി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

അ​യോ​ധ്യാ​വാ​സി​ക​ളെ​ല്ലാം ഉ​ത്സാ​ഹ​ത്തോ​ടെ അ​വ​രോ​ടൊ​പ്പം നീ​ങ്ങി. മാ​ർ​ഗ​ക്ലേ​ശ​മ​റി​യാ​തെ ആ ​വ​മ്പി​ച്ച ജ​നാ​വ​ലി ശൃം​ഗ​വേ​ര​പു​ര​ത്തെ​ത്തി. മ​റു​ക​ര​യി​ൽ വ​സി​ക്കു​ന്ന ഗു​ഹ​ൻ സം​ശ​യ​ദൃ​ഷ്ടി​യോ​ടെ​യാ​ണ് ഭ​ര​താ​ഗ​മ​നം ക​ണ്ട​ത്. എ​ന്നാ​ൽ ഭ​ര​ത രാ​ജ​കു​മാ​ര​ന്‍റെ തീ​രു​മാ​ന​ത്തി​ൽ സ​ന്തോ​ഷ​ഭ​രി​ത​നാ​യ ഗു​ഹ​ൻ എ​ല്ലാ​വ​രെ​യും ആ​ദ​ര​പൂ​ർ​വം മ​റു​ക​ര​യി​ലെ​ത്തി​ച്ചു. ഭ​ര​ത​ൻ ഭ​ര​ദ്വാ​ജ മ​ഹ​ർ​ഷി​യെ​ക്ക​ണ്ട് അ​നു​ഗ്ര​ഹം വാ​ങ്ങി രാ​മ​സ​വി​ധ​ത്തി​ലേ​ക്കു നീ​ങ്ങി.

ചു​റ്റും പൊ​ടി​പ​ട​ല​ങ്ങ​ൾ ഉ​യ​ർ​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ട് പാ​യു​ന്ന ര​ഥ​ച​ക്ര​ങ്ങ​ളെ​ക്കാ​ൾ വേ​ഗ​ത്തി​ൽ ഭ​ര​ത​ഹൃ​ദ​യം ജ്യേ​ഷ്ഠ​സ​മീ​പ​മെ​ത്താ​ൻ വെ​മ്പി.

(നാ​ളെ: ഭ​ര​ത-​രാ​ഘ​വ സ​മാ​ഗ​മം)